Vandaag stelde ik mijzelf deze vraag. Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik veel lieve mensen om me heen heb, die over het algemeen erg begaan zijn met onze situatie. En toch vind ik het ingewikkeld om eerlijk te zijn. Als mensen me vragen hoe het gaat, ben ik toch geneigd om te zeggen dat het allemaal best goed gaat. Maar of dat nu altijd eerlijk is… Nee dus. Sterker nog: ik vind het best heel zwaar op het moment. Ik ben moe. Moe van de schijn ophouden. Moe van alle ballen hoog houden. Maar vooral moe van alle zorgen. En als ik me zo voel, trek ik me het liefst terug. Dan wil ik niet onder de mensen, dan wil ik onder de dekens met de gordijnen dicht. Maar goed, dat kan natuurlijk niet. En ik kan dat natuurlijk ook niet zo zeggen, als iemand mij volkomen goedbedoeld vraagt hoe het gaat. Want dan krijg ik allemaal meelijwekkende blikken en reacties en daar zit ik ook niet op te wachten (Goh, zal ik last hebben van mijn hormonen!?). Daarom zeg ik het maar even op deze manier. Dan ga ik morgen weer zeggen dat het allemaal wel redelijk gaat…
Geef een reactie